HAYAT,FELSEFE,VE ÇALIŞMAK ÜZERİNE

    HAYAT VE FELSEFE ÜZERİNE.

     Çok gariptir;çağımızda işler o hale geldi ki felsefe,anlayışlı insanlar arasında bile ,ne teorik ne pratik hiçbir faydası ve değeri olmayan  boş ve kuru bir laf olup kaldı.Bence bunun sebebi felsefenin ana yollarını sarmış olan safsatalardır.Felsefeyi çocuklar için ulaşılmaz asık suratlı,çatık kaşlı ve belalı göstermek büyük bir hatadır.Onun yüzüne bu sahte ,bu kaskatı bu çirkin maskeyi kim takmış?O ki hep bayram ve hoş zaman içinde yaşamayı emreder bize.Gamlı ve buz gibi soğuk bir yüz içimizde felsefenin barınamadığına alamettir.

    Felsefeyi barındıran ruh,kendi sağlığıyla bedeni de sağlam etmeli.Huzur ve rahatın ışığı da dışarıdan görünmelidir.Dış varlığı kendi kalıbına uydurmalı ve böylece ona sevimli bir gurur,hareketli ve neşeli bir tavır memnun ve güler yüzlü bir hal vermelidir.Bilgeliğin en açık görüntüsü ,sürekli bir sevinçtir.Onun hali,aydan daha yukarıda olan şeylerin hali gibidir.Her dem  rahat.Müritlerini çamur ve kir içinde yaşatan asla felsefe değildir.Felsefe ruhun fırtınalarını dindirmeyi doğal ve somut yollarla öğretmeye çalışır.Felsefenin amacı erdemdir; BU ERDEMDE medresenin söylediği gibi  sarp,yalçın ve çıkılmaz bir dağın başına dikilmiş değildir.Ona yaklaşanlar tersine bereketli ve çiçekli bir ova içinde görürler onu.Orada erdem yine herşeyden yüksektedir;FAKAT yerini bilen olunca ona gölgeli,çimenli,güzel yollardan ,güle söyleye,göklerin kubbesi kadar rahat ve dümdüz bir inişle varılabilir.

Gerçek erdem zengin,kudretli ve bilgili olmasını ,mis kokulu yataklarda yatmasını bilir.Hayatı sever.Güzelliği de şan şerefi de ,sağlığı da sever.Fakat onun özbeöz işi ; bu nimetleri ölçü ile kullanmasını ve yiğitçe bırakıp gitmesini bilmektir.Unutulmamalıdır ki felsefenin insanlara yaşamaya başlarken de ölüme doğru giderken de söyleyecekleri vardır.

YAŞAMAK VE ÇALIŞMAK ÜZERİNE 

Kendini göstermek ve iş görmek için büyük fırsatlara ihtiyaç yoktur.Hangi mevkide olursa olsun perde arkasında da perde önünde de insan kendini gösterir.Bizim işimiz kitap doldurmak değil;yaşayışımıza dirlik düzen getirmektir.En büyük en şerefli eserimiz doğru dürüst yaşamaktır..Geri kalan her şey başa geçmek,para yapmak,binalar kurmak nihayet ufak tefek eklentiler ve yollardır.